9/11

Í dag eru átta ár liðin frá því að gerðar voru hryðjuverkaárásir á Tvíburaturnana í New York og Pentagon í Washington.

Eins og líklega flestir þá man ég hvar ég var staddur þegar ég fékk fréttir af árásunum og fylgdist auðvitað orðlaus eins og aðrir af fréttaflutningi af þeim.

Árasirnar á Tvíburaturnana voru hryllingur.  Ég fór í fyrsta og eina skiptið upp á topp Tvíburaturnanna þegar ég var staddur í New York haustið 1994.  Sú heimsókn er ógleymanleg enda voru mannvirkin svo gríðarlega há og mikilfengleg.  Eftir að hafa skoðað turnana, farið upp í þá, skoðað lestarstöðina undir þeim, mannvirkin í kringum þá og séð allt mannlífið sem umlukti þetta svæði skilur maður líklega enn betur hversu gríðarlega grimmilegar árasirnar þennan dag voru, þó svo að þeim hafi síðar verið gerð afar góð skil í fjölmiðlum.

Áður en árásirnar dundu yfir hafði ég ákveðið að fara í síðbúið sumarfrí til New York borgar meðal annars til þess að heimsækja nokkra vini mína sem stunduðu á þeim tíma í borginni.  Þegar ég kom til New York, þremur vikum eftir árásirnar, skynjaði ég strax að andrúmsloftið í borginni var einstakt.  Bandaríski fáninn var út um allt.  Fjölmiðlar fjölluðu ekki um annað en árásirnar.  Hvað eftir annað gekk ég framhjá kirkjum þar sem verið var að jarðsyngja fórnarlömb árásanna og maður skynjaði vel hversu mikið þessar árásir höfðu þjappað borgarbúum saman.

Ég gleymi því heldur aldrei þegar ég fór niður á Ground Zero til þess að skoða rústirnar sem eftir stóðu.  Það segir sig sjálft að eyðileggingin var gríðarleg.  Mig minnir að einar sex eða sjö byggingar hafi hrunið til viðbótar við Tvíburaturnana sjálfa.  Gluggar í nærliggjandi skýjakjúfum voru mölbrotnir og ryk og drulla umluktu allt umhverfi turnanna.

Út um allt höfðu verið skrifaðar kveðjur á veggi og töflur til þeirra fórnarlamba sem látin voru eða saknað var.  Vinir og ættingjar voru fjölmennir á svæðinu til þess að votta fórnarlömbunum virðingu sína.

Það sem var ekki síst eftirminnilegt á vettvangi árásanna var lyktin í loftinu.  Hún var hræðileg og minnti óþyrmilega á hvað þarna hafði gengið á þremur vikum fyrr.

Sigurður Kári.