Frábær Grettir

Á sunnudagskvöldið fór ég á frumsýningu söngleiksins Grettir, eftir þá Þórarinn Eldjárn, Ólaf Hauk Símonarson og Egil Ólafsson, sem sýndur er í Borgarleikhúsinu.

Satt best að segja mætti ég blankur á sýninguna.  Blankur í þeim skilningi að ég þekkti hvorki verkið né tónlistina, enda var ég ekki meðal áhorfenda þegar verkið var sett upp árið 1980, þá í leikstjórn Stefáns Baldurssonar, fyrrverandi Þjóðleikhússtjóra.

Uppfærslan á Gretti nú í Borgarleikhúsinu er stórglæsileg og er engu til sparað til þess að skemmta áhorfendum.  Og það tekst svo sannarlega því Greittir er með skemmtilegri sýningum sem ég hef séð í langan tíma.  Bæði er verkið bráðfyndið og skemmtilegt og tónlistin þétt og góð og kemst vel til skila til áhorfenda.  Í heild sinni finnst mér sýningin frábær og á leikstjóri hennar, Rúnar Freyr Gíslason, æskuvinur minn, hrós skilið fyrir hvernig til hefur tekist.

Halldór Gylfason leikur Gretti og gerir það listavel.  Halldór er að mínu mati með allra fyndnustu leikurum landsins og sýnir allar sínar bestu hliðar í Gretti.  Bergur Þór Ingólfsson er líka óborganlega fyndinn sem Tarzan apabróðir.  Aðrir leikarar standa sig einstaklega vel, svo sem Nanna Kristín Magnúsdóttir, Jóhann Sigurðarson, Jóhanna Vigdís Arnardóttir , Magnús Jónsson og allir hinir leikararnir.

Það er ástæða til að óska öllu þessu fólki innilega til hamingju með sýninguna.  Ég hvet alla til þess að láta Gretti ekki framhjá sér fara því sýningin er frábær.

Sigurður Kári.