Auglýsing Frjálslynda flokksins og sjálfshól Magnúsar Þórs Hafsteinssonar

Mér svelgdist á morgunkaffinu þegar ég opnaði Fréttablaðið í dag.  Við blasti auglýsing frá Frjálslynda flokknum þar sem spurt er:

,,Viljum við sitja uppi með sömu vandamál og aðrar þjóðir sem hafa leyft óhindraðan innflutning erlends vinnuafls?”

Í fyrstu hélt ég að um aprílgabb væri að ræða, enda er auglýsingin og sá boðskapur sem þar er komið á framfæri þess eðlis að erfitt er að trúa því að þeim sem að henni standa sé alvara.  Magnús Þór Hafsteinsson, varaformaður Frjálslynda flokksins, var síðan gestur Egils Helgasonar í þætti þess síðarnefnda Silfur Egils þar sem Magnús varði auglýsinguna og þann áróður sem þar er rekinn.

Þó svo að Frjálslyndi flokkurinn reyni að klæða áherslur sínar í málefnalegan búning í auglýsingunni, skín andúð þeirra á innflytjendum og erlendu vinnuafli í gegn þegar hún er lesin.  Skilaboðin sem Frjálslyndi flokkurinn vill koma á framfæri í auglýsingunni eru eftirfarandi:

Í fyrsta lagi að kaup og kjör íslenskra iðnaðarmanna og byggingaverkamanna muni versna þegar um hægist á vinnumarkaði þar sem í þeirri atvinnugrein sé hlutfall erlendra starfsmanna hæst.  Vísað er til upplýsinga frá Hagstofu Ísland um að meðaltalshækkun launa meðal iðnaðarmanna árið 2006 hafi verið minni en hjá öðrum stéttum.  Verði samdráttur í atvinnugreininni á komandi misserum með tilheyrandi launalækkunum geti innlendir starfsmenn skellt skuldinni á erlenda kollega sína sem hér starfa.

Í öðru lagi að með ótakmörkuðum innflutningi á erlendu vinnuafli séu of mikið lagt á íslenska velferðarkerfið og innviði þess.

Í þriðja lagi að geta íslenska menntakerfisins til þess að kenna því fólki sem hingað flyst íslensku.  Íslenska menntakerfið sé ekki í stakk búið til að uppfylla þá kröfu að erlendir ríkisborgarar sem hingað koma til starfa sæki grunnnám í íslensku.

Í fjórða lagi bendir Frjálslyndi flokkurinn á að árið 2006 haf erlendir ríkisborgarar verið um 9% af íslenska vinnumarkaðnum.  Um 11.000 erlendir starfsmenn hafi komið til Íslands á síðasta ári og að sambærilegar tölur fyrir hin Norðurlöndin sýni að straumur erlendra starfsmanna hingað til lands hafi verið gríðarlegur.  Lögð er sérstök áhersla á að hlutfallslega séu margfalt fleiri erlendir ríkisborgarar starfandi á Íslandi en á hinum Norðurlöndunum.

Auglýsing Frjálslynda flokksins í Fréttablaðinu í dag er dæmalaus.  Ég minnist þess ekki að áður hafi íslenskur stjórnmálaflokkur gengið jafn hart fram í því að lýsa andúð sinni á fólki sem er af erlendu bergi brotið og hefur komið hingað til lands til starfa.

Þó svo að í auglýsingunni segi að Frjálslyndi flokkurinn meti ,,mikils vinnuframlag erlends fólks við uppbyggingastarf í íslensku samfélagi”, þá er grunnt á því þakklæti eða virðingu sem flokkurinn og frambjóðendur hans vilja sýna þessu fólki.  Með auglýsingunni er alið á ótta og fordómum í garð erlendra starfsmanna hér á landi og varað við því að vera þeirra hér á landi sé beinlínis til þess fallin rýra kjör tiltekinna starfsstétta, íþyngja velferðarkerfinu, tómt mál sé að tala um að reyna að kenna þeim íslensku og að í raun sé allt komið í óefni í þessum málum.  Slíkur málflutningur er ekki til þess fallinn að sameina og ná friði, heldur sundra og efna til ófriðar.

Auglýsing Frjálslynda flokksins er dapurlegt dæmi um örþrifaráð sem stjórnmálaflokkur í útrímingarhættu grípur til í þeim tilgangi að afla sér stundarfylgis.  Það er að mínu mati ekki mikil reisn yfir þeim mönnum sem reyna að afla sér vinsælda á kostnað einstaklinga sem hafa einungis það sér til sakar unnið að vera af öðru þjóðerni en Magnús Þór Hafsteinsson og félagar hans í Frjálslynda flokknum.  Og eitt er víst að afstaða Frjálslynda flokksins þegar kemur að málefnum útlendinga verður seint talin sérstaklega frjálslynd.

Ég sá í kvöld að Magnús Þór hrósar sjálfum sér óspart á heimasíðu sinni fyrir eigin frammistöðu í viðtali um málið í Silfri Egils frá því fyrr í dag.  Á heimasíðunni segir Magnús Þór m.a.:

,,Vegna þessarar auglýsingar var ég kallaður í viðtal í Silfri Egils til að tala um þessi mál. Viðbrögðin létu ekki á sér standa. Síminn hefur logað þar sem fólk hefur lýst ánægju sinni með málflutning minn.”

Ekki skal ég efast um að Magnús Þór Hafsteinsson sé sannfærður um sitt eigið ágæti.  En sé það rétt að sími hans hafi logað frá því að hann kom úr viðtalinu leyfi ég mér að efast um að viðmælendur Magnúsar Þórs, sem ekki virðast hafa átt orð fyrir snilld hans, séu þverskurður af íslensku þjóðinni og endurspegli viðhorf hennar í þessu máli.

Sigurður Kári.